Bebelerle Dışarı Çıkma Maceralarına Giriş

Efendim simdi, bilen bilir, bizim sokak-bebek arabasi-ana kucağı vs gibi fobilerimiz var. Hal böyle olunca dışarı çıkmak benim için kabus. Burnumuzun dibindeki parka çıkarken bile kısa metraj korku filmi tadında anlar yaşıyoruz.
İlk kural! Karınlar tamamen tok olacak ve hatta gazların cıkmasıyla arabaya oturmaları bır olacak.
İkinci ve en önemli kural sen kapıda hazır olmadan asla ve asla cocukları giydirmeyeceksin!
Eğer arabayla bir yere gidilecekse, mümkünse biri senden önce tüm eşyaları arabaya taşıyacak. Esyalar derken iki çanta,  iki bebek arabası, ana kucaklarını zaman zaman evde kullandığımız için ana kucakları... Yani, Allah o eşyaları taşıyacak birinin beline kuvvet versin.
Bebeleri kucağında arabaya götüreceksin.
En ulaşılabilir yerde mutlaka 2 biberon su ve iki emzik olmalı çünkü arabaya biner binmez kıyamet kopacak ve en etkili yöntem bişey içmeleri. ( tok halde cıkma kuralımız oldugu için su)
Sadece parka gidiliyorsa ellerine oyalanacak 1-2 oyuncak tutuşturulacak.
Ve artık herşey hazır çıkabiliriz dediğim anda hooop biri mutlaka kaka yapsın!
Hadi yapmadı diyelim ( o kısma girip daha da moral bozmayalım :) ) tüm hazırlıklar tamam. Ağlatmadan kendimizi parka attık... Şimdi ne oldu diyecek olursanız, ezan!  ( park caminin yanında hatta duvarları bir ) Nasıl oluyorsa her seferinde denk getiriyoruz. Neyse o da denk gelmedi diyelim zaten 10. bilemediniz 11. Dakika da uyarı atışlarıyla fıkırdanmalar mıkırdanmalar başlıyor. Anında eve dönme hamlesi yapmazsam çığ gibi büyüyor ve tüm parkın "bu kadın deli mi ağlayan minicik bebekleri gezdirme çabası da ne oluyor" bakışlarına maruz kalıyorum.
The end!
Koşturarak eve dönüş...

Yazarken yorgun düştüm, hemen uyuyup yarına güç toplamalıyım. :)
Herkese bol uykulu geceler. Benim için de uyuyun :)